Ben jij ‘duurzaam oké’ ?
Geplaatst door Karin Boone in Biologisch, Energiebesparing Geef een reactie
Heb jij al spaarlampen, ledlampen, een Prius, en zonnepanelen op je dak? Je gebruikt toch wel biologische en ecologische producten voor huid, haar en voor het vullen van je maag? En je hebt toch zeker geen wasdroger, sapcentrifuge of airco op je zolder? Ik kan gerust ademhalen: ik ben oké, duurzaam gezien. Einde artikel. Terwijl ik nog moet beginnen. Een ander begin dan maar. Met andere vragen. Wat betekent duurzaamheid voor mijn dagelijks leven en hoe ziet dat er uit?
Ik heb en rijd geen auto, mijn verwarming zet ik op tijd lager, het licht doe ik uit als ik een ruimte verlaat, mijn was hang ik aan de waslijn te drogen en ik eet zeer geregeld biologisch verantwoord. Alle reden dus om het (sinds kort) hippe etiket op mezelf plakken. Ik ben ‘duurzaam’. Net zoals mijn buurman zich ‘maatschappelijk betrokken’ kan noemen omdat hij maandelijks een bedrag stort op een goed doel. En daar is natuurlijk niks mis mee. Alle beetjes helpen, zeggen we immers. Het is goed voor de ander, en goed voor de natuur, toch? En dat het goed is voor ons eigen gevoel/imago is dan mooi meegenomen.
Mijn plaatje ziet er dus prima uit, zo op het eerste gezicht. Maar ik zal eerlijk zijn. Ik heb geen auto omdat ik die niet kan betalen. Ik doe het licht uit omdat ik in mijn kindertijd zo vaak ‘licht uit, deur dicht!’ heb gehoord dat het als automatisme in mijn gedragssysteem zit. Ik heb de beschikking over een gedeelde droogzolder met 6 huisgenoten en ik eet vanwege medische noodzaak als vanzelf meer verantwoorde voeding. Dus ja, ik bén niet duurzaam, ik dóe duurzaam, praktisch en noodgedwongen. De vraag blijft hoe duurzaam mijn denken is. Want is dat niet waar het daadwerkelijk om gaat? Je kunt heel bewust een set aan zonnepanelen op je dak plaatsen, maar tegelijk als een automatisme in je auto stappen om je boodschappen te halen bij de plaatselijke supermarkt.
Voor mij is er, wellicht gedeeltelijk noodgedwongen, een verandering gekomen in mijn denken. Mede dankzij een klein leefbudget en een gezond dieet zijn mijn keuzes en leefstijl gericht geraakt op eenvoud (zeker geen krapte of karigheid). Het klinkt misschien hoogdravend, maar het heeft me geholpen om veel beter in contact te zijn met wat ik werkelijk nodig heb, wat goed en passend is. Het heeft me in ieder geval uit de ‘meer willen’ modus gehaald. En volgens mij zit daar ook een clou met betrekking tot duurzaam leven. Goed in contact zijn met jezelf staat niet los van het contact met de ander en met je omgeving. Mooie woorden zo aan het eind. Een prettige afsluiting om toch vooral weer gerust adem te kunnen halen.
Vorig weekend zag ik de film ‘A crude awakening’ . Ik werd er niet somber van, maar wel nieuwsgierig naar hoe het zich globaal zal gaan ontwikkelen. En op zo’n grote schaal ziet het er vooral niet eenvoudig uit. Reden om mijn adem in te houden: nee. Wel een reden om mijn etiket ‘duurzaam’ in bescheidenheid en met realiteitszin terug te geven.
February 1st, 2011 at 1:00 am
Het laatste stukje wat je schrijft; Je nood gedwongen verandering is de sleutel. Toen ik economie les had, werd er niet alleen gepraat over welvaart. Er was ook het welzijn. Vroeger was het normaal, als de buurvrouw een pannetje soep over had, de buurtjes er ook van konden eten. Dat is nu niet meer. Het welzijn is gekoppeld aan meer spullen. We kunnen alleen gelukkig zijn, als we het nieuwe apparaat kunnen kopen, of nog verder met vakantie kunnen gaan. Dat voelt als welzijn, maar dat is het niet. We zitten ongeveer aan het plafond van wat er mogelijk is. De meer willen modus is het belangrijkste geworden. Waar gaat het om? Links of rechts om, we moeten terug schakelen. Daarbij bedoel ik niet terug naar de middel eeuwen, maar wel anders omgaan met de laatste grondstoffen die we er zo snel mogelijk door heen jassen. Het nood gedwongen omschakelen begint nu te komen, dat zie ik om mij heen. Het besef bij het “grote” publiek is er (nog) niet, maar bij steeds meer mensen wordt de noodzaak duidelijk. Het is alleen de vraag, hoe hard of zacht de landing gaat worden.
February 1st, 2011 at 11:25 am
Mooi gezegd Ruud.
Ik had vanmorgen de volgende ingeving op een andere site:
Het jammere alleen is, dat we het met minder stoken niet redden…
wil je een punt maken moet ook de “thermostaat” die industrie heet een graadje of wat terug en daarvoor is een complete verandering in gedachtegoed nodig, namelijk het transitiedenken. Think global, act local…
Als we op de bewuste dag ons allemaal eens verdiepen in het principe van Transition Towns en de mindset die dat vraagt, dat zet zoden aan de dijk. Het is eigenlijk zo makkelijk dat je/we het gewoon kunnen doen!
Het gaat om de mindset. Niet denken in hebbuh hebbuh hebbuh, maar in “wat heb ik eigenlijk écht nodig??” en “Moet het nieuw of kan het ook gebruikt of het oude nog gebruiken?”
Nou ja, wij hier begrijpen elkaar wel denk ik.
February 2nd, 2011 at 10:31 am
Karin, wat een mooi eerlijk en openhartig verhaal!
February 10th, 2011 at 1:27 pm
Hey, goed verhaal, ik heb die film ook gezien, ben ook erg benieuwd.
May 16th, 2012 at 9:59 am
“Heb jij al spaarlampen, ledlampen, een Prius, en…”
Over spaarlampen bestaan veel misverstanden. Allereerst stoort het mij dat je met spaarlampen in huis goed bezig zou zijn, duurzaam.
Ook de overheid heeft dat als belangrijk punt ingezet.
Ik heb extra gloeilampen ingekocht omdat deze straks “verboden” zijn, we missen daarmee de essentie van duurzaam denken.
We verspillen enorme hoeveelheden energie, vooral in ons consumptie gedrag.
Die spaarlampen worden vooral in lage lonen landen geproduceert waarbij het westen geen oog heeft voor werkomstandigheden en afvalproductie. Het is een feit dat er veel energie in de productie van een spaarlamp gaat zitten en dat er veel (gevaarlijk) afval vrij komt.
Daarom pleit ik voor een bewust denken in consumptie, zowel voor als die electronica in hebbe dingetjes en in je voedsel.
Thuis zorgen dat je minder energie verbruikt is goed, maar denk aan het hele productieproces in dat wat je aanschaft.
Een prius zit ook vol met electronica en de productie ervan kost erg veel energie.
Een printplaat produceren kost evenveel energie als de energie die nodig is voor het staal in een gemiddelde auto.
Kortom, we moeten gewoon veel minder energie verbruiken. Mens en bedrijf en daar moeten we de overheid op aanspreken.
Volg de overheid niet als een kudde makke schapen in dat wat ze ons vertellen. De overheid heeft vaak een dubbele agenda, zeker als het om duurzaamheid gaat.
May 16th, 2012 at 11:30 am
@Bram, die gloeilamp wordt ook in een ver land gemaakt met mindere arbeidsomstandigheden.
In het stuk staat “En je hebt toch zeker geen wasdroger, sapcentrifuge of airco op je zolder?”
Dus minder energie verbruiken, wat is nu het punt?
Er zijn genoeg prekers over duurzaam, die even gemakkelijk regelmatig van hot naar her vliegen.
Laten we met die balk beginnen, voordat we spliters gaan zoeken.
May 16th, 2012 at 1:14 pm
@Bram, die gloeilamp wordt ook in een ver land gemaakt met mindere arbeidsomstandigheden. In het stuk staat “En je hebt toch zeker geen wasdroger, sapcentrifuge of airco op je zolder?”
Dus minder energie verbruiken, wat is nu het punt?
Er zijn genoeg prekers over duurzaam, die even gemakkelijk regelmatig van hot naar her vliegen.
Laten we met die balk beginnen, voordat we spliters gaan zoeken.
May 18th, 2012 at 9:40 am
@Roland,
Met splinters maken en verkopen kun je anders veel geld verdienen.
Waar zit de balk? Die zit in de fossiele energie bron.
Van mij mag iemand eindeloos gloeilampen laten branden mits die energie maar uit zon, wind of water komt. En dan bedoel ik ook 100%, en niet van “ja maar ik koop groene stroom”. Er bestaat zelfs “groen” (schalie) gas!!
May 18th, 2012 at 8:23 pm
Roland@ punt maak ik in het laatste deel… we moeten veel minder energie verbruiken, mens en bedrijf….
Dat moet je dus ruim zien en kijken naar het totale productieproces.
Omdat ik een kritische noot laat horen ben ik nog geen “mooie preker” die in de praktijk niets doet. Te hard oordelen zonder kennis van feiten.
Maar laten we niet tegen elkaar strijden, maar de leiders van landen dwingen echt iets te doen. Dat zijn de mensen die eindeloos praten en uiteindelijk NIETS doen.
Ook dat was een punt dat ik wil maken, laten we niet als makke schapen de overheid volgen die uiteindelijk al vele jaren praat over duurzaamheid en niets doet.
Hoogste tijd om echte duurzaamheid af te dwingen!
May 19th, 2012 at 9:43 am
@Bram
Minder energie verbruiken is niet relevant. Het blijft een lapmiddel, uitstel van executie. Aanpak aan de vraag kant. Je moet juist het Olino principe hebben en dat betekend maar 1 ding. Geen gas. Geen olie. Zero. En dus de energie bron veranderen.
Leiders kun niet dwingen. Daarom het leiders.
Iets doen is de bron aanpakken. En daar is draagvlak voor nodig. Bijvoorbeeld de IJsselmeer polder voor goedkope pumped storage voor duurzame energie. Want als duurzaam 1 nadeel heeft is het wel de aanwezigheid ervan. En daar kan de olie mens niet tegen.
May 19th, 2012 at 9:47 am
Volgens mij zijn we het gewoon eens
Toch pleit ik voor minder energieverbuik omdat de westerse mens daaraan verslaafd is. Dat de bron voor energie opwekking puur moet zijn, spreekt voor zich